 |
Nº
4096-0
|
 |
| Nº7332 |
Flotando de horror máis acó de Orión, empénhase que é cinza; empánase que é rocío. Despénhase que é polución noitebra…lumínica
A humidade do caminho recondúceme a isto e as ras de compasados croacs acompánhanme namentres estas horas. Elas non migran, andan espertando ao cío porque estas temperaturas mantenas activas...
...E pregúntome seica unhas ancas non viríanme mal pra a cea ou pra caminhar máis lixeiro
Contos sen Noiturno e Aleivoso IV
Si, isto que contemplo amplamente ten algo, ou ren, de experimental arquitectónica. Secasí en verdade que a soidade que sobrecólleme ──desparece baixo a presenza de tanta estrela── e o meu conhecemento craro e reflexivo desta realidade fáilleme habitable e voo sen ás riba das copas das árbores, entre os graníticos bolos máis pretos, baixo un ceo sempre cambiante, oxixenado e altamente contaminado por luces d´artificio humano.
Mágoa que os televexos e outros aparellos domésticos róubennos tanto tempo que impiden a moitos estar eiquí nesta realidade.
Mágoa tamén que a noite longa e curta á vez sexa quen outorgándome outras pezas minimalistas abertas a minha beira, quédome con esta polo convencional. Cando a bisbarra poderíame agasallar tantas elaboracións singulares coma tempo adicado non tenho.
Mágoa que os televexos e outros aparellos domésticos róubennos tanto tempo que impiden a moitos estar eiquí nesta realidade.
Mágoa tamén que a noite longa e curta á vez sexa quen outorgándome outras pezas minimalistas abertas a minha beira, quédome con esta polo convencional. Cando a bisbarra poderíame agasallar tantas elaboracións singulares coma tempo adicado non tenho.
Flotando case ao mesmo tempo nesta mar de horizóns infinitos e no espazo sen lindes, cardinás, abraio tudo ao meu redor.
Flotando tamén baixo a avelaínha rosada da noitada que mira á paisaxe, tralo baleiro sideral dunhas noites climatizadas pola ausenza de vento que lexitiman o noso humanismo máis acó de Orión
Recollín os avenhos e funme...
Flotando tamén baixo a avelaínha rosada da noitada que mira á paisaxe, tralo baleiro sideral dunhas noites climatizadas pola ausenza de vento que lexitiman o noso humanismo máis acó de Orión
Recollín os avenhos e funme...
...Terrible contaminación lumínica, polución noitebra...
Madrugada: Vocal
¿E logo, xa vai finando a entroida...?